Guwa ingat lagi time dah nak dekat SPM nie, Kaunselor sekolah dah ready awal-awal lagi program untuk kita orang semua. Dia selalu laa pesan jangan lupa isi borang kemasukan ke kolej matrikulasi. Time tu rancak laa beliau ceramah kesan-kesan bila lambat isi borang tersebut. Antaranye ialah gagal mendapat tempat dalam universiti, gagal mengikuti coures yang diminati, dan seterusnye mengundang kegagalan dalam hidup.
Begitu laa lebih kurang nye kerjaya seorang guru kaunselor sekolah guwa. Kalau nak harap budak-budak datang bilik beliau mengadu ada masalah cinta dengan makwe, jangan harap laa. Dah sah-sah semuanye kat situ jantan-jantan belaka dan nasib baik laa golongan gay tak muncul kat sekolah guwa. Kalau tak parah guwa setiap malam tidur tak selesa punye lah.
Kalau ade makwe nak usha kat sekolah guwa tu, ade lah anak-anak makcik dewan selera tu, ade lah dalam dua belas tahun guwa rase. Cutting tak berapa nak baik, muka kosong macam takde pengisian rohani, mulut pulak nak senyum pon kene mintak dulu. Pendek kata, nak buat makwe pon tak sampai hati.
******************
Belajar kat sekolah menengah nie tak sama macam belajar dekat sekolah harian. Kat sini, kita orang memang dimanjakan sepenuhnye. Hampir setiap hari cikgu-cikgu balik lambat stay back in case ade pelajar tak paham soalan, boleh terus naik bilik guru tanye.
Time tu Bahasa Inggeris guwa barai tahap Ya Rabbi.. Jadi, guwa nak bergandingan dengan cikgu BI pon guwa segan. Kang dibantai nye dia borak dengan duwa dalam bahasa inggeris, satu hal pulak guwa nak selak kamus sambil berborak. Dan andai kata guwa paham pon apa dia cakap tu, belum tentu lagi guwa boleh balas dalam struktur yang bagus. Kang dibuat nye tersasul keluar pulak ayat seperti "Teacher, you has been looking little beautiful today. not like yesterday. what your secret?" . Ah , bikan boleh percaya sangat lidah melayu guwa nie.
Pernah sekali tu guwa bace majalah BI, satu hapah pon tak paham. Tapi guwa suka tengok-tengok gambar dalam majalah tu, so bila sampai part ynag kelakar, guwa pon ketawa, guwa sebut "ahaks!". Bila part lain pulak, guwa sebut "wow, nice story!". And part bila terkejut pulak, guwa sebut "Oh my Allah". Bukan "Oh my god!" Jadi kengkawan guwa yang perhatikan guwa timbul rase respect la, dia orang nak tegur guwa pon tak berani. Takot-takot nanti guwa balas dalam bahasa inggeris pulak.
**************
Sampai laa mase tu result trial dah keluar. Incik ayah dan puan emak datang ke sekolah nak ambil result guwa. Lepas ambil keputusan guwa tu, incik ayah mengeluh panjang. Dengan perasaan caring nye, puan emak pon bertanye laa kat incik ayah.
"Kenapa abang?"
Slip trial pon di hulur ke tangan puan emak sambil incik ayah cakap
"nah, awak tengok lah sendiri."
Guwa hanya diam membatu menanti kan respon dari puan emak pulak. Dalam hati tertanye-tanye "ape laa salah aku nie, Bi aku fail ke?? Kompem laa emak mara gila kalau result Bi aku teruk"
Persoalan guwa terjawab apabila puan emak bertanya kepada guwa,
"macam mane lak Bi boleh tinggi dari Bm nie?!"
Puan emak ketawa berdekah dekah diikuti senyuman sinis dari incik ayah. Dan guwa sungguh paham akan senyuman itu. 'senyumam menyindir makan' nama dia.
"Apo laa ekau nie, bahaso yang ekau cakap haghi haghi kek ghumah tu pon tak buleh score ko? Buek malu laa ekau nie.. Keh.. Keh,... Kehhh...
Incik ayah meriah ketawakan guwa petang tu.
"Entah, macam tak percaya pulak. Bahasa inggeris pulak kau bolah dapat A, meniru ke?! Hakhak!"
Sahut puan emak tak nak kalah.
"Cubo torai speaking sikit, ayah nak dongha"
Cilaka.
Guwa terus jadi moral down dan terus bertanya:
"Nie nak sain ke tak nak nie??!" sambil menunjukkan di ruang tandatangan ibubapa.
SUKA? Klik disini.
Like kalau anda suka.
